پیش بینی فعالیت های زندگی روزانه سالمندان شهر قم براساس عوامل روان شناختی مرتبط با افتادن

زمینه و هدف: فعالیت های زندگی روزانه از اساسی ترین اجزای زندگی و بازگوکننده جنبه مهمی از استقلال کارکردی در سالمندان است که با افزایش سن دچار افت می شود. این تحقیق با هدف پیش بینی فعالیت های زندگی روزانه سالمندان شهر قم براساس عوامل روان شناختی مرتبط با افتادن انجام شد. روش بررسی:در این مطالعه توصیفی- همبستگی،340 سالمند از مناطق شهری قم به صورت در دسترس انتخاب شدند.جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های مشخصات فردی، مقیاس فعالیت های زندگی روزانهkhajavi&parsa;، مقیاس کارآمدی در افتادن، فرم بین المللیyardleyو همکاران، اعتماد به تعادل، ویژه فعالیت های m‏yersو همکاران و مقیاس کارآمدی راه رفتن اصلاح شده newellو همکاران استفاده شد. داده ها با کمک آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون، تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری، 05/0≥pدر نظر گرفته شد. یافته ها:در این مطالعه،میانگین سنی آزمودنی ها، 80/70 سال بود. بین فعالیت های زندگی روزانه سالمندان با متغیرهای روان شناختی مرتبط با افتادن در سالمندان شهر قم، رابطه معنی داری مشاهده گردید(05/0≥p). فعالیت های زندگی روزانه سالمندان با استفاده از متغیرهای کارآمدی راه رفتن، ترس از افتادن و اعتماد به تعادل، به طور معنی داری پیش بینی شد. این متغیرهای پیش بین، 93% تغییرپذیری در فعالیت های زندگی روزانه را تبیین کردند(000/0≥p،307/681=f،93/0r2=).  نتیجه گیری:طبق نتایج این مطالعه، عوامل روان شناختی مرتبط با افتادن، با تأثیر برخودادارکی سالمندان می تواند باعث افت خودکارآمدی در انجام فعالیت های زندگی روزانه شود. همچنین این عوامل می توانند در مداخله های مرتبط با بهبود فعالیت های زندگی روزانه مورد توجه قرار گیرند. لذاانجام مطالعاتی در زمینه بررسیپیش بینی عملکرد کارکردی سالمندان براساس عوامل روان شناختی مرتبط با افتادن، در آینده ضروری است.